نتیجه بزرگ داریم ولی هیچ گام بزرگی نداریم.
گام خلاقانه داریم ولی هیچ گام بزرگی نداریم.
گام هوشمندانه داریم ولی هیچ گام بزرگی نداریم.
گامهای بزرگتر داریم ولی باز هم هیچ گام بزرگی نداریم. در اصل گامهای کوچکِ بزرگتر داریم.
بسیاری از گامهای بزرگی که می‌بینیم، نتیجه چندین و چند گامِ کوچک همسویی است که از دور به عنوان یک گام بزرگ به نظر می‌رسند.
عادت نداریم که گامهای کوچکِ پرشمارِ طی شده در بستر زمان را ببینیم.
دوست داریم آن‌ها را با نام گامهای بزرگ خطاب کنیم.
ولی دیر می‌فهمیم که هیچ گام بزرگی نداریم.
بخش زیادی از عمر ما در حسرت و آرزوی برداشتن یک گام بزرگ صرف می‌شود.
هر شب با رویای گامهای بزرگ به خواب می‌رویم و هر روز به دنبالش می‌گردیم.
ولی هر چه می‌گردیم پیدایش نمی‌کنیم فارغ از این که هیچ گام بزرگی نیست که به دنبالش باشیم.
حس تلخی است
این که بفهمی یک عمر در پی چیزی می‌گشتی که از اساس نبوده است.
گشتن به دنبال گامهای بزرگ مثل انتظار برای سبز شدن یک شبه یک ساختمان است.
اگرچه هیچ کس چنین انتظاری ندارد ولی به شدت به دنبالش هستیم.
گامهای بزرگ برای ما جذاب‌اند
دوست نداریم بشنویم که برای رسیدن به یک مقصد دور، باید چندین و چندین و چند گامِ کوچک به سمت مقصد برداریم.
آرزو می‌کنیم که ای کاش گامی به بزرگی فاصله خود تا مقصدمان پیدا کنیم.
یک عمر در رویای پیدا کردن گامهای بزرگ، از برداشتن گامهای کوچک و خرد، سرباز می‌زنیم
حتی وقتی از پیدا کردن گامهای بزرگ خسته می‌شویم، باز هم تمایلی به برداشتن گامهای کوچک نداریم.
همچنان اعتقاد داریم که تنها گامهای بزرگ است که به موفقیت و سعادت منتهی می‌شود.
ترجیح می‌دهیم افسردگی را انتخاب کنیم و قبول نکنیم که زندگی واژه‌ای به نام گام بزرگ را به روی خود ندیده و نخواهد دید.
افسوس روزهایی را می‌خورم که به امید پیدا کردن گامهای بزرگ، از برداشتن گامهای کوچک خودداری کردم.
گام بزرگ رویای دوست داشتنی خیلی از ماست
ولی به باور امروز من، آرزوی برداشتن گامهای بزرگ، چیزی جز نفرین و رویایش چیزی جز کابوس نیست.
روزی که به گامهای کوچک به عنوان تنها گامهای موجود ایمان بیاورید، دیگر برای رفتن به مقصد‌های دور و دراز، به انتظار گامهای بزرگ نخواهید نشست.
همه می‌دانیم که طولانی ترین سفرها، با گامهای کوچک آغاز می‌شوند و به باور من، با گامهای کوچک ادامه می‌یابند.
دیدگاه‌ها
مطالب بسیار زیباییه و ادم به فکر فرو میبره